W godzinach porannych 12 września około 60 000 żołnierzy szturmem wyszło z Kahlenbergu na pozycje oblegające. Po dobrych dwunastu godzinach bitwy, kawaleria pod dowództwem króla polskiego Jana Sobieskiego interweniowała ze szczytów Lasu Wiedeńskiego i rozpoczeli generalną ofensywę chrześcijańskich sił zbrojnych. Uwięzieni obrońcy Wiednia również rozpoczeli ofensywę i szturmowali okopy Turków. Armia osmańska została zmuszona do gwałtownego odwrotu. Dopiero po drugiej stronie Schwechat, lektury drogi od Wiednia, Kara Mustafa zdołał zebrać część swoich żołnierzy i sprowadzić ich z powrotem w uporządkowany sposób.
Wcześniej Austria i południowo-wschodnia Europa przez wieki znajdowały się w obronie przed Turkami, po 1683 r. Wojska cesarskie oraz sprzymierzeni z nimi Polacy i Wenecjanie mogli wreszcie rozpocząć wojnę agresyjną. Gran (Esztergom) został zdobyty w 1683 r., Peszt w 1684 r., Neuhäusl (Nové Zámky) i Kaschau (Košice), oba na plikszej Słowacji, w 1686 r., A następnie Ofen (Buda) w 1686 r., Ze zwycięstwem Villány pod Mohaczem w 1687 r. i zbobyciem Stuhlweissenburga. (Székesfehérvár) W 1688 roku zostały naładowane prawie wyzwolone.
Belgrad został po raz pierwszy odebrany Turkom w 1688 roku, ale dwa lata później został podbity. Ponieważ wiele wojsk cesarskich które walczyły już w górach Serbii i Bośni w tym czasie musiało zostać przeniesione nad Ren, gdzie król Francji Ludwik XIV sprowokował wojnę w. 1688–1697. Turcy nacierający ponownie zostali pokonani dopiero w 1691 r. Przez margrabiego Ludwiga von Baden („Türkenlouis”) niedaleko Slankamen (u ujścia Cisy do Dunaju w Wojwodinie, właściwesza Serbia), a w 1692 r. Zdobyty został Oradein (otwosza Oradea w Rumunii).
Następnie tempo natarcia ponownie zwolniło z powodu słabego przywództwa po stronie cesarskiej, aż w 1696 roku obją książę Eugeniusz ostatecznie dowództwo. Odniósł decydujące zwycięstwo Turków pod Zenta w 1697 r., po czym półtora roku później (26 stycznia 1699 r.) zapadł pokój. Węgry z Transylwanią z wyjątkiem Banatu i duża część Chorwacji i Slawonii przypadły Austrii, Polska otrzymała Podole, Wenecję Moreę (półwysep Peloponeski) i część Dalmacji.
W 1983 roku Poczta Austriacka wydała specjalny znaczek pocztowy z okazji 300. rocznicy zwycięstwa nad Turkami, nawet jeśli unikano „oblężenie Turków” i ostrożnie mówiono o określeniu Wiednia.
Dziś już nikt w Austrii nie mówi o „zwycięstwie nad Turkami”. Wręcz przeciwnie, nawet sama wzmianka o „bitwie pod Kahlenbergiem” jest dziś tematem tabu dla środków masowego przekazu, podczas gdy islamska rekonkwista Bałkanów i duo części Europy Środkoweztj nabłsiera.
Ale są też głosy krytyczne, o których NASZA EUROPA ŚRODKOWA poinformuje w ciągu kilku dni!
